8 Mayıs 1737’de Putney’de doğdu. Ailenin hayatta kalan tek çocuğu olan Gibbon, iyi bir eğitim alması için 1746’da Kingston Grammar School’a gönderildi. 1749’da öğrenimini tamamladıktan sonra Westminster School’a kabul edildi, ancak sağlık sorunları nedeniyle ayrılmak zorunda kaldı. 1752’de Oxford Üniversitesi’ne bağlı Magdalen College’a kaydoldu; ancak buradaki eğitimini de bırakıp özel olarak tarih ve teoloji üzerinde çalıştı. Bu süreçte Latince ve Fransızca öğrenerek klasik Latin edebiyatı, Fransız edebiyatı, mantık ve matematik alanlarında kendini geliştirdi.
1754-1758 yılları arasında İsviçre ve Fransa’da yaşadı. Yedi Yıl Savaşları sırasında (1756-1763) dört yıl boyunca (1759-1763) Güney Hampshire milis kuvvetlerinde görev yaptı. Bu görevi sırasında bilimsel çalışmaları aksasa da, 1761’de Essay on the Study of Literature isimli eserini Fransızca olarak yayımladı. 1763’te milis kuvvetlerindeki görevi sona erince Avrupa turuna çıktı. 1764’te Roma’ya geçti ve tarihî eserler üzerinde incelemeler yaptı. Roma İmparatorluğu’nun gerileyişi ve çöküşüyle ilgili bir eser yazma fikri bu ziyareti sırasında oluştu. 1765’te İngiltere’ye dönen Gibbon, arkadaşı Deyverdun ile birlikte, Fransızca yayımlanan Mémoires littéraires de la Grande-Bretagne isimli dergide yazılar yazdı. 1767’de İsviçre Cumhuriyeti ile ilgili yazdığı küçük tarih kitabı David Hume’un dikkatini çekti. Hume, Gibbon’a tarih yazmasını -ancak İngilizce- önerdi.
1774’te milletvekili seçilen Gibbon, 1776’da Roma İmparatorluğu’nun Gerileyiş ve Çöküş Tarihi’nin ilk cildini yayımladı. 1779’da Ticaret ve Plantasyonlar Komisyonu’nda görev aldı. Eserinin 2. ve 3. ciltlerini 1781’de yayımladı. Ancak, Lord North hükümetinin düşmesiyle komisyonun lağvedilmesi sonucu Gibbon’ın görevi de sona erdi (1782). 1783’te İsviçre’ye yerleşerek Lozan’da eserinin kalan ciltlerini tamamlamak için çalışmaya başladı. 1789’a kadar 4, 5, 6 ve 7. ciltleri de yayımlandı. 1793’te Londra’ya dönen Gibbon’ın sağlığı hızla bozuldu ve 16 Ocak 1794’te Londra’da hayatını kaybetti.
